Przedmowa
wydanie z 4 stycznia 2017
Na początku moich rozmyślań o grawitacji przyjąłem założenie, że oddziaływanie grawitacyjne między ciałami jest możliwe za pośrednictwem grawitonów. To założenie zostało zachowane do chwili obecnej. Jednak w miarę upływu czasu moje pojęcie grawitonu jak również sposób oddziaływania przy pomocy grawitonów uległy gruntownej zmianie.
Należało wyjaśnić „przyciąganie” ciał, ich bezwładność, brak hamowania w wyniku oddziaływania z grawitonami i wiele innych kwestii.
Kilka modeli, które miały pokazać jak funkcjonuje „przyciąganie” było błędnymi lub niezadowalającymi. Model przedstawiony w tej pracy jest prosty i myślę, że dobrze prezentuje „przyciąganie” ciał.
Po pewnym czasie zrozumiałem dlaczego bezwładność ciał jest efektem ich oddziaływania z grawitonami. Przez pół roku w każdej wolnej chwili myślałem jak wyjaśnić bezwładność. Wreszcie, podczas spaceru, zrozumiałem. Sprawiło mi to ogromną przyjemność.
Przez wiele lat nie mogłem wyjaśnić braku hamowania poruszającego się ciała, w układzie inercjalnym, w wyniku oddziaływania z grawitonami. Ostatecznie aby rozwiązać ten problem przyjąłem, że cząstki elementarne poruszają się w sposób skokowy a nie ciągły. To rozwiązanie równocześnie dobrze się zgadza z tym, że masa grawitacyjna ciała, według mnie, nie zależy od jego prędkości. Może wolałbym, aby cząstki poruszały się w sposób ciągły, ale nie widzę innej możliwości. W końcu jesteśmy przywiązani do pojęć, które znamy od dziecka, które wydają się oczywiste. Jednak oczywiste niekoniecznie znaczy prawdziwe.
Przyjąłem, że Wszechświat ma kształt kuli o bardzo dużych, ale skończonych rozmiarach. Początkowo martwiło mnie, że w tej teorii Wszechświat może się tylko rozszerzać i to ze wzrastającą prędkością, a nie kurczyć jak powszechnie przyjmowano. Jednak później okazało się, że Wszechświat jednak rozszerza się coraz szybciej.
Napisałem tę pracę bo chciałem zrozumieć jak działa grawitacja, z czystej ciekawości. Dzięki pisaniu mogłem stopniowo osiągać postępy w rozumieniu grawitacji i konsekwencji jej działania. Bez pisania niewiele można osiągnąć podczas wyjaśniania skomplikowanego problemu.
Starałem się przyjmować jak najprostsze założenia, tylko takie, które są bezwzględnie konieczne.
W książce jest pokazany mechanizm działania grawitacji, jako efekt oddziaływania cząstek materii oraz przestrzeni za pośrednictwem grawitonów.
W części pierwszej tego wydania przedstawiam w sposób poglądowy oddziaływanie grawitacyjne i konsekwencje tego oddziaływania. W części drugiej oddziaływanie grawitacyjne jest opisane dokładniej przy pomocy dość prostej matematyki.
Z oddziaływania grawitacyjnego między cząstkami, za pośrednictwem grawitonów wynikają niżej przedstawione wnioski.
- Oddziaływanie grawitonów z poruszającymi się cząstkami materii, w układzie inercjalnym, nie powoduje ich hamowania, ze względu na skokowy charakter ruchu tych cząstek.
- Mechanizm bezwładności i „przyciągania” grawitacyjnego ciał, jest wynikiem asymetrycznego oddziaływania cząstek materii z przestrzenią i pozostałą materią całego Wszechświata, za pośrednictwem grawitonów.
- Istnienie masy grawitacyjnej oraz bezwładnej jest skutkiem oddziaływania ciała z przestrzenią i materią Wszechświata, za pośrednictwem grawitonów.
- Oddziaływanie grawitacyjne określa prosty mechanizm zamiany energii wewnętrznej (masy) ciała, poruszającego się w niejednorodnym polu grawitacyjnym, na energię kinetyczną lub pracę i odwrotnie.
- Siły grawitacyjne działające na ciała w każdym przypadku są skończone i ograniczone z góry.
- Tempo upływu czasu w polu grawitacyjnym nigdy nie zmniejsza się do zera.
- Oddziaływania grawitacyjne ciał, za pośrednictwem grawitonów, dla małych odległości (do wielkości gromad galaktyk) są „siłami przyciągania”, natomiast dla większych odległości są „siłami odpychania”.
- W dużej skali do oddziaływania grawitacyjnego można stosować rachunek różniczkowy, natomiast w skali mikro wraz ze zmniejszaniem się masy cząstek to oddziaływanie staje się nieciągłe i coraz bardziej chaotyczne. Oddziaływanie grawitonów z cząstkami o małych masach powoduje niepewność w określaniu ich położenia, pędu i energii. Ta niepewność jest podstawową cechą naszego świata i nie może być usunięta.
- Wszechświat może się tylko rozszerzać i prędkość jego ekspansji wzrasta. Wynika to po prostu z oddziaływania grawitacyjnego. Dla wyjaśnienia tego rozszerzania nie trzeba wprowadzać żadnej „ciemnej energii”.
Więcej informacji we wstępie do części drugiej.
Prezentowana książka nie jest pracą zamkniętą. W miarę upływu czasu zmieniają się moje poglądy na niektóre pojęcia i prawa fizyki. Stopniowo rozumiem coraz lepiej zjawiska związane z grawitacją. Jeżeli zrozumiemy jak działa grawitacja, to lepiej zrozumiemy otaczający nas świat.
Ryszard Wałek